در سالروز 9 شهریور
یاد جانباختگان را گرامی بداریم!

تابستان 67 یک قلم از کارنامه جنایت و کشتار جمعی جمهوری اسلامی است. در این سال بدستور خمینی و با مباشرت نیری و اشراقی و پورمحمدی، هزاران زندانی سیاسی در مدتی کوتاه و در سکوت اعدام شدند. کشتار و قتل عام تابستان 67 ادامه اعدامها و کشتار وسیع سال 60 و سالهای 61 و 62 است. جنایت و اعدام و شکنجه و زندان و ترور شناسنامه این رژیم است. سران و کارگزاران و برپادارندگان این رژیم و صفی از مقامات حکومتی، که خیلی هایشان امروز بعنوان "دکتر" و "دگراندیش" و "اصلاح طلب" و "میانه رو" و "اصولگرا" از مردم طلبکار هم هستند، از بانیان و مجرمین و مدافعین این قتل عامها هستند.
ما مردم، ما طبقه کارگر، ما بازماندگان آشویتش اسلامی در ایران، نه قصد بخشش داریم و نه به سیاق مسلمین فلسفه قصاص و انتقام داریم. ما علیه نفس مجازات اعدام هستیم و برای الغای بیقید و شرط آن تلاش میکنیم. ما برای آزادی فوری کلیه زندانیان سیاسی، برای سرنگونی تمام عیار حکومت اسلامی، و برپائی دنیائی بهتر مبارزه میکنیم. تا آنروز موظفیم تاریخ سبعیت اسلامی و جنایت و اعدام و کشتار عزیزانمان را زنده نگاهداریم تا در فردای پیروزی بر ارتجاع اسلامی، باشکوهترین مراسمهای تجلیل از جان باختگان را برپا کنیم و به پاس تلاش انسانی شان برای یک جامعه آزاد و برابر، مجازات اعدام را الغا کنیم. در سالروز 9 شهریور یاد جانباختگان را گرامی بداریم!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری
5 شهریور 1386-27 اوت 2007